' แล้วคืนนี้ มึงจะช่วยย้อนความทรงจำของเราได้มั้ย '
การที่ใครคนใดคนหนึ่ง
จะฟื้นความทรงจำให้อีกคนได้
ก็ต้องฝังตัวตนของอีกคนลงไปในตัวคนนั้น
22:00
บ้านเจษฎา
" เจษฎา ทำไมถึงพาเรามาตรงนี้ "
ออมสินถามไถ่ เมื่อชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวตั้งแต่ลงจากรถในท่าเจ้าสาวเดินเข้ามาในตัวบ้านตนเอง จับหญิงสาวให้นั่งอยู่บนขอบสระ หย่อนขาทั้งสองข้างลงในน้ำ
ออมสินเงยหน้าขึ้นมองเจษฎาที่ไม่มีการตอบกลับใดๆ เขาเพียงแค่เดินกลับเข้าไปยังห้องนอนที่อยู่ด้านหลังสระน้ำ
และไม่นานแสงไฟจากในสระน้ำก็ติดขึ้น พร้อมการปรากฏกายของชายหนุ่มที่เดินออกมาจากห้องนอนที่มือสนิท บนตัวเขามีเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำสีดำยี่ห้อราคาแพง เขาเดินเข้ามาตรงขอบสระ
และจัดการถอดเสื้อคลุมอาบน้ำตนเองออก
เจษฎากำลังเปลือยกายตรงขอบสระ
แสงไฟจากขอบสระสาดส่องกระทบกับร่างกายแสนเพอร์เฟ็คราวกับพระเจ้าสรรค์สร้างให้เขาเจษฎาเปลือยกายหันไปทางสระน้ำต่อหน้าหญิงสาว แม่เห็นเพียงด้านหลังยังทำเอาออมสินถึงกับใจเต้นแรง
" เจษฎาจะทำอะไร "
" คิดว่าจะทำอะไรล่ะ "
เขาตอบกลับไป สื่อถึงสิ่งที่เขาและเธอพูดเอาไว้ก่อนที่บทเต้นรำจะดำเนิน ออมสินกลืนน้ำลายลงเมื่อนึกถึงคำพูดของเจษฎา
ชายหนุ่มค่อยๆ หย่อนขาตัวเองลงน้ำตามขั้นบันได
ทีละก้าว..สองก้าว.. จนตัวเขาลงไปอยู่ในน้ำ
" กลัวเหรอครับ "
ชายหนุ่มเดินอยู่ในน้ำ เขาหันมาหาออมสินที่นั่งอยู่ขอบสระ แล้วจับต้นขาหญิงสาวแยกออกจากกัน เป็นบริบทที่ชายหนุ่มแทรกตัวอยู่ตรงกลางระหว่างขาออมสิน
" เราไม่กลัว เราเขิน "
หน้าขึ้นสีเมื่อตรงกลางระหว่างขามีครึ่งตัวของเจษฎาอยู่ตรงกลาง
" ไม่กลัวจริงเหรอครับ "
มือหนาทั้งสองข้างที่อยู่ในน้ำยกขึ้นมาจับต้นขาทั้งสองข้างโดยมือยังคงเปียกอยู่
" อื้อ ไม่กลัวหรอก เราชอบเอากับเจษฎา
เจษฎาเอาเก่ง "
"พูดเหมือนเอาบ่อย "
" ก็เอาบ่อยน่ะสิ.. เอาแรงด้วย เราชอบ "
ออมสินตอบกลับไปอย่างตรงไปตรงมา คนคนนี้มักเซอไพรส์ให้ชายหนุ่มได้ตื่นเต้นเสมอ แม้น้ำเสียงจะดูสั่นด้วยความเสียวจากมือเจษฎาที่ยังคงซุกซุนอยู่ตรงต้นขาอ่อน เขาลูบไปมาจนถึงขาด้านใน ชุดเดรสสีแดงที่ออมสินใส่ ตรงปลายชุดค่อยๆ หล่นลงในน้ำ
" เหรอครับ ..แล้วแบบนี้ชอบมั้ยครับ "
ชายหนุ่มจับที่ชายกระโปรงสีแดงของออมสินถกขึ้นจนเห็นกางเกงซับด้านในสีขาวลูกไม้แสนสวย
ออมสินยกยิ้มพอใจ คนตรงหน้าคิดเล่นบทรักด้วยความแปลกใหม่และน่าตื่นเต้น เขามักแพรวพราวในทุกเรื่อง รวมถึงสิ่งที่เขากำลังจะทำในไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้ด้วย
" เอาเลยเจษฎา คืนนี้เราจะให้เจษฎาทวนความจำทั้งคืนเลย "
ประโยคเชื้อเชิญจากออมสินช่างทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจ ออมสินจัดการถอดกางเกงซับในสีลูกไม้ออก โดยมีมือของเจษฎาคอยช่วยถอด และทิ้งกางเกงซับในนั้นลงไปในน้ำ
" คิดว่าตัวเองอยู่ได้ทั้งคืนเลย? "
" กับเจษฎา อยู่ถึงเช้าเราก็เคยทำมาแล้ว "
หญิงสาวเอนตัวลงนอนแนบกับพื้นขอบสระ อ้าขาให้กว้างกว่าเดิมพร้อมรับกับบทรักของคนรัก
" งั้นก็ทวนความจำให้กันหน่อย..ว่าถึงเช้า
มันเป็นยังไง "
เขาจับขาออมสินแยกออก ฝังใบหน้าลงตรงส่วนอ่อนไหวของหญิงสาว เขามองดูกลีบกุหลาบสีชมพูอันสวยงาม แสงไฟจากสระน้ำสว่างพอให้เห็นความงดงามของสิ่งตรงหน้า
มือหนาจับกลีบกุหลาบที่มีน้ำหล่อลื่นออกมาอยู่ก่อนแล้ว
" มีน้ำอยู่ก่อนแล้วด้วยนี่.. มีอารมณ์เหรอไง "
" เจษฎามาแก้ผ้าต่อหน้าเราทำไมล่ะ ..แถมยังพูดจาครับทุกคำอีก ..เราเขินจะบ้าตายแล้ว "
" ไม่ต้องเขินนะครับ.. จะทำให้ไม่เจ็บนะ "
" เจษฎา เราจะบ้าตายจริงๆ แล้วนะ อ๊ะ!!! "
ว่าแล้วก็ส่งลิ้นร้อนแตะเข้าไปยังกลีบกุหลาบอันหอมหวาน ชายหนุ่มลากลิ้นตั้งแต่ด้านล่างของกลีบขึ้นมาถึงปุ่มกระสัน
-////-
" อ๊าาา ...เจษฎา "
ช่วงล่างมันร้อนวูบวาบเสมือนนั่งอยู่ข้างกองไฟสลับกับยืนอยู่ท่ามกลางหิมะ
" ลิ้นของเจษฎา...สุดยอดไปเลย "
ใบหน้าออมสินเชิดขึ้นเมื่อลิ้นของชายหนุ่มเริ่มบรรเลงกับสิ่งอ่อนไหวบนร่างกายตน ร่างกายทุกส่วนมันร้อนราวกับโดนเพลิงเสน่หาผาดเผาจนเผลอตัวแอ่นส่วนอ่อนไหวให้ชายหนุ่มได้กลืนกินอย่างไม่อาย ในขณะที่มือเล็กระบายความซาบซ่านด้วยการเอื้อมไปดันศรีษะของเจษฎาให้แนบติดกับใจกลางกลีบกุหลาบมากขึ้น
" อื๊ออออ เจษฎาทำเก่งตลอดเลย ซี๊ดดด "
" อืมม.. "
ชายหนุ่มเหลือบตามองออมสินที่เอาแต่เผยอริมฝีปากครางหวาน รสชาติของกลีบกุหลาบออมสินช่างหอมหวานเย้ายวนและไม่เหมือนใคร ความหวานจากเกสรกลีบสีสวยทำให้ลิ้นของชายหนุ่มละเลงรัวไปมา ดูดกลืนราวกับตรงหน้าคือขนมหวานชิ้นโปรด
" เจษ..ฎา...ทำไมรอบนี้รัวลิ้นรุนแรงจัง...อ๊าา "
เจษฎาดูดคลึงปุ่มกระสันบนยอดกลีบแล้วปล่อยออก และกลับไปดูดอีกครั้ง เขาทำแบบนั้นไปมาลากลิ้นรอบกลีบเป็นวงกลม
" หวาน "
ผละริมฝีปากออกมาพูดเพียงหนึ่งประโยค และก้มลงรัวลิ้นต่อ
" หวานก็กินน้ำเราให้หมดตัวเลยสิเจษฎา "
" พูดเก่งนักนะออมสิน ..
ครางให้เก่งเหมือนพูดหน่อย "
" อ๊าาาาา.. "
แกล้งทำเสียงครางออกมาแล้วบิดตัวแกล้งชายหนุ่มเชิงท้าทาย ทำให้เจษฎาเลียริมฝีปากจัดการจับขาทั้งสองข้างของหญิงสาวให้ตั้งชัน สูดดมกลิ่นอันยั่วยวน และใช้ลิ้นละเลงกลีบรักต่อหากทว่าหนนี้เขาไม่ได้ใช้ลิ้นละเลงเพียงอย่างเดียว ชายหนุ่มยกมือหนาที่เปียกขึ้นมาสองนิ้ว จับกลีบแยกออก
" สอง หรือ สาม "
เขาถามหญิงสาวขึ้น โดยที่ออมสินยังไม่ทันจะเข้าใจว่าชายหนุ่มกำลังสื่อถึงสิ่งใด
" ครางหวานๆ ให้ฟังหน่อยสิครับ "
" อ๊ะะะ... เจษฎาคนบ้า "
มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมของร่างสูงเชิดใบหน้าขึ้นทันทีที่เขาสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปด้วยกันทั้งสามนิ้วในคราเดียว นิ้วยาวค่อยๆ สอดเข้าไปในช่องแคบอุ่นร้อนเพื่อให้เธอได้ปรับสภาพก่อนเจอศึกหนักในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า กระดกนิ้วเล็กน้อยให้โดนจุดสำคัญข้างใน ก่อนที่ชายหนุ่มจะละริมฝีปากขึ้นมามองใบหน้าสวย
" อ๊าาา..อย่าตวัดแบบนั้น กรี๊ด.. "
เขาไม่จำเป็นต้องควานหาก็สามารถเจอมันได้อย่างง่ายดายราวกับว่าเขารู้จักทุกซอกทุกมุมภายในร่างกายนี้ดี
" เจษฎา.. อ๊าาาา เจษฎาเก่งจัง อ๊ะะะ "
ปกติแล้วคนอย่างเจษฎาจะไม่ทำให้ผู้หญิงแบบนี้เลยซักคน เพียงเพราะเขามองว่าแค่สอดใส่มันให้มันเสร็จแล้วก็จบลงที่แยกทาง เขาไม่มักชักช้าเสียเวลาบิวต์อารมณ์ให้ผู้หญิงโดยเฉพาะผู้หญิงที่ผ่านบทรักเพียงแค่ชั่วข้ามคืน
.....แต่ออมสินคือคนแรกที่เขาปรณนิบัตบทรักนี้ด้วยตัวเอง...
ชายหนุ่มจงใจให้นิ้วเสียดสีกับจุดปลุกอารมณ์ข้างในผนังนิ่มแบบเนื้อๆ เน้นๆ โดยสายตาคมคายยังคงจ้องมองออมสินที่กำลังหอบหายใจแรงขึ้นภายใต้ชุดสีแดงสีสวยที่เขาเลือกเองกับมือจนหน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลง
" แฟนเราเก่ง..อ๊าาาๆๆ ที่สุด... "
ยามที่เขาตวัดลิ้นเล่นกับปุ่มรวมความรู้สึกอย่างหนักหน่วงจนต้องร้องขอให้เขาช่วยทำให้หายอึดอัดแบบนี้เสียที
เริ่มแผ่กระจายจากจุดเสียวจุดเดิมไปทั่วทั้งร่างอย่างทนไม่ไหว มือเล็กควานหาที่ระบายอารมณ์กระทั่งมาเจอกับเนินอกของตัวเองจึงบีบเค้นมันเพื่อบรรเทาความหนึบโหวงแถวท้องน้อยที่กำลังจะระเบิดออกมา
" บีบแรงๆ สิครับออมสิน "
" อื๊อ..อื๊อๆๆๆ เรา..เราจะแตกแล้วเจษฎา "
ได้ยินดังนั้นชายหนุ่มจึงเพิ่มความเร็วของนิ้วให้แทงเข้าแทงออกอย่างรวดเร็ว ใช้ลิ้นตวัดปุ่มกระสันไปมา ทั้งนิ้วและลิ้นอันเก่งกาจของชายหนุ่มเขาทำมัน อกมาได้อย่างดี เจษฎาเก่งจนแทบเหลือเชื่อ ไม่มีครั้งไหนที่จังหวะละเลงลิ้นของเขานั้นมันจำเจ เขาแปลกใหม่และทำให้หญิงสาวตื่นเต้นจนแทบจะบ้าตาย
" ...ใกล้แล้ว...อ๊าาาา เราใกล้..แล้ว อ๊ะๆๆๆ "
ชายหนุ่มยื่นมืออีกข้างสอดเข้าไปใต้ชุดสีแดงแล้วบีบคลึงเต้ายอดสีสวย ออมสินร้องกรี๊ดออกมาดังสนั่น หญิงสาวไม่แคร์สิ่งใด พื้นที่นี้คือของเจษฎา
" คนสวย ...ยิ่งใส่ชุดนี้ยิ่งสวย "
เอ่ยปากชมคนร้ก สำหรับเจษฎาคนตรงห้นาคือผู้ใหญ่ที่สวยไร้ที่ติสำหรับเขาที่เคยเจอมา
" กรี๊ด... อ๊าาา...อ๊าาาๆๆ ...เราแตก..อ๊ะ "
ไม่นานก็รับรู้ถึงการตอดรัดจากช่องรัก ร่างกายบอบบางกระตุกเกร็งถึงจุดสุดยอด จือปากขึ้นปล่อยน้ำรักสีใสของตนเองออกมาอาบช่องทางรักสีสวย
น้ำของหญิงสาวไหลลงเป็นสายธาร จนถึงสระในน้ำ ร่างกายที่เสร็จจากจุดสุดยอดกระตุกไปมา
" เป็นภาพที่น่าชม "
" ไม่ต้องเลยเจษฎา "
นอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนอยู่บนขอบสระโดยมีชายหนุ่มมองภาพตรงหน้าด้วยความภาคภูมิใจ
....ผลงานชิ้นเอก ขอจดจำหน่อยก็แล้วกัน...
แต่ถึงอย่างนั้นบทรักครั้งนี้ยังไม่ใช่จุดจบ ชายหนุ่มมองแก่นกายที่อยู่ใต้น้ำ ความแข็งของแก่นกายตนตั้งผงาด ชายหนุ่มเดินไปขอบสระข้างๆ ออมสินแล้วยันขอบสระยกตัวขึ้นนั่งหันไปทางสระน้ำท่าเดียวกับหญิงสาว
" ของเจษฎาใหญ่จัง "
หญิงสาวยกตัวขึ้นมานั่งมองแก่นกายชายหนุ่ม พูดชมขึ้นเมื่อแก่นกายของเจษฎาใหญ่จนแทบอดใจชมไม่ได้ มันทั้งดูดีและน่าสัมผัส หญิงสาวลุกขึ้นยืน น้ำสีใสที่ยังคาอยู่ตรงช่องทางรักไหลตามขาที่เปียกของหญิงสาว
" ไหน ทำให้กูพอใจหน่อยสิ "
" ทวนความจำหน่อย..ว่าเมื่อก่อนมึงกับกูน่ะ.. มันเป็นยังไง " -เจษฎา
" เจษฎาชอบเราตอนไม่ใส่เสื้อผ้า...แบบนี้ "
ปลดเปลื้องชุดสีแดงลงกับพื้นตรงขอบสระข้างๆ ชายหนุ่ม
หญิงสาวจัดการดึงบราเซียสีขาวลูกไม้ออก บนร่างกายออมสินไม่เหลือสิ่งใดปกปิดเช่นเดียวกับชายหนุ่มที่ใช้แขนอิงพื้นขอบสระเอนตัวมองยกยิ้มที่ใครเห็นตอนนี้คงห้ามใจที่จะครอบครองเขาไม่ไหว
...เขาหล่อทุกอริยาบท....
เช่นเดียวกับที่เจษฎานั่งมองออมสิน หญิงสาวงดงามไปทั้งร่างกาย หน้าอกใหญ่ชูชันยอเสีชมพูสวย กลีบกุหลาบเกลี้ยงเกลาสดใหม่แสนสวยงาม เอวคอด ไหล่มนเล็กน่าสัมผัส... เธอช่างงดงาม
" แล้วเจษฎา ก็ชอบให้เรา..ทำแบบนี้ "
ก้าวขาลงขั้นบันไดสระน้ำลงเรื่อย มายืนอยู่ตรงระหว่างขาชายหนุ่มเป็นที่เดียวกับที่เจษฎาเคยยืน แก่นกายชูชันขึ้นตรงหน้าออมสิน
มันทั้งใหญ่และยาว
" แบบไหนครับ "
ถามขึ้นแล้วจับที่หัวของออมสิน กางขาออกให้หญิงสาวแทรกตัวเข้ามา
" ชอบให้เราเลีย..แบบนี้ "
มือบางออมสินจับที่แก่นกายชายหนุ่ม หญิงสาวขยับใบหน้าสวยเข้าไปใกล้ก่อนแลบลิ้นเลียส่วนหัวตวัดลิ้นเล่นเหมือนกับที่เขาหยอกล้อกับจุดอ่อนไหวของหญิงสาว
" อึก.... "
...แก่นกายของเจษฎา...
เมื่อต่อมรับรสในปากชินกับรสชาติจึงอ้าปากอมเอ็นร้อนแล้วออกแรงดูดเพื่อให้เขามีความสุขอย่างที่ตนเคยสุขมาก่อนหน้านี้
" อาาาห์... แบบนี้งั้นเหรออมสิน "
ยามแก่นกายโดนห่อหุ้มด้วยโพรงปากนุ่มนิ่มก็เล่นเอาใบหน้าหล่อเริ่ดขึ้นด้วยความวาบหวามจับเข้าไปในหัวใจ ลิ้นของเธอโอบรอบท่อนแข็งในขณะเดียวกันก็ค่อยๆ โลมเลียไปทั่วอย่างช้าๆ
" เจษฎาชอบให้เราอม...ให้เราดูด ..แบบนี้ "
" ลึก...ลึกดีจริงๆ .. อาาาาห์ "
มือหนาจับที่หัวของออมสินโยกศรีษะหญิงสาวขึ้นลง หมายให้หญิงสาวกลืนกินท่อนเนื้อของเขาได้มากขึ้นกว่าเก่า ซึ่งมันก็ได้ผลเพราะเธอกำลังพยายามอมเข้าไปจนเกือบมิดลำ
" อ๊อกๆๆๆ ..อื้อ..เจษฎา..ชอบแบบนี้..เราจำได้..อ๊อก หมดทุกอย่าง "
" ใช่...กูชอบ...อาาาห์ ชอบมาก "
ชายหนุ่มกัดริมฝีปากเงยหน้าขึ้นเมื่อลิ้นบางตวัดไปมาบรรเลงแก่นกายเขาได้อย่างชำนาญและน่าทึ่งเป็นอย่างดี หญิงสาวรู้จุดที่ตนชอบทุกจุด รู้การตวัด
รู้ทุกอย่างที่ตัวเขาชอบ
....ออมสิน ..เราเคยเอากันกี่ครั้งกันนะ...
" อึกๆๆๆ เจษฎา..อยากแตกใส่..ตรงไหน "
" ยังไม่แตก "
ลิ้นอุ่นนั่นเสียดสีกับทุกส่วนของท่อนเนื้อเป็นผลให้เขาแทบจะคลั่งตาย ปากนุ่มๆ ของเธอกำลังดูดมันเข้าไป ออมสินเก่งจนเขาต้องใช้มือรวบผมยาวสลวยไปไว้ด้านหลังเพื่อให้สายตาคมขลับสามารถผลใบหน้าสวยสุดเซ็กซี่ที่ง่วนอยู่กับแก่นกายได้อย่างถนัด
ออมสินผมเผ้าเริ่มหลุดจากการมัดจนปลายผมจุ่มลงน้ำ หน้าอกที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมา บวกกับใบหน้าแสนสวยงามที่กำลังช้อนสายตามองเขา เพิ่มความเซ็กซี่กับภาพตรงหน้า
" อืมมมม...เอาลึกๆ ..อย่าให้ฟันขูด "
แม้จะรู้สึกเจ็บคอมากแต่ออมสินก็อดทนแบกรับความเจ็บปวดด้วยต้องการให้เจษฎามีความสุขที่สุดจากกิจกรรมรักในครั้งนี้ ด้วยเหตุนี้เอง กลีบปากสวยจึงห่อกระชับลำร้อนแล้วรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็วทำให้เกิดเสียงน่าหลงใหลดังไม่หยุด
" อาาาห์ ดีครับคนสวย "
" อ๊อกๆๆๆ ...อึก..เจษ..ฎา.. "
" อยากแตก .."
" ใส่ตรงไหน...หรอเจษ..ฎา "
ชายหนุ่มไม่ตอบแต่เพียงเด้งสะโพกมนขึ้นรัวๆ กระแทกให้สุดคอหอยของออมสิน ชายหนุ่มไม่เคยมีคำว่าถนอมแม้เขาจะเบามือกับบทรักแล้วแต่เพราะความใหญ่และลีลาที่เร่าร้อนช่างทำให้บทรักนี้รุนแรงเสียเหลือเกิน
" อ๊ะๆๆ .. "
" ...ขึ้นมาออมสิน ขึ้นมานั่งบนตัวกู
กูอยากแตกในตัวมึง "
สั่งออมสินให้ขึ้นมาจากในสระ หญิงสาวรีบถอนริมฝีปากออกจากแก่นกายชาบหนุ่มอย่างว่าง่าย ยันตัวขึ้นมาบนขอบสระในท่าคร่อมชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่
" ท่านี้...เจษฎาก็ชอบมัน "
" รู้ดี "
เจษฎาจัดการจับสะโพกมนของออมสินขึ้นแล้วจับลงให้กลีบกุหลาบหญิงสาวนั้นสวมลงแก่นกายของเขา
" อ๊าาาา...มันแน่นมากเจษฎา..."
" ก็ใหญ่ ...หรือว่าไม่จริง? "
" อ๊ะะ..อื้อ..."
เมื่อเธอพยักหน้าตอบกลับมาให้ร่างสูงได้ชื่นใจ เขาเลยขยับสะโพกขึ้นเล็กน้อยส่งความแข็งขืนเข้าออกภายในโพรงอุ่นนุ่มนิ่มที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งแทบจะคลั่งตายเพราะมันแน่นจนขยับไม่ค่อยจะได้
" ทำซะออมสิน "
" อ๊าาาา....มันใหญ่..มากเลย..เราเจ็บจัง "
หญิงสาวว่านอนสอนง่าย ออมสินขยับสะโพกขึ้นและลงช้าๆ คงเพราะแรงดันจากน้ำเมื่อกี้ล้างความหล่อลื่นในโพรงหญิงสาวออกไปเสียหมด เหลือเพียงกลีบกุหลาบที่ยังคงมีน้ำหล่อลื่นไม่มาก หากแต่หญิงสาวยังคงขยับสะโพกมนขึ้นลงให้เจษฎาได้เชยชม
" เจ็บมากรึเปล่า "
ถามไถ่ออกไปด้วยความเป็นห่วง
" เจ็บ..เราเจ็บ.."
เมื่อได้ยินดังนั้นชายหนุ่มจึงขบเม้มสองเต้าชูชันที่อยู่ตรงหน้าทันที เขาดูดคลึงยอดดอกบัวชมพูสีสวย ตวัดลิ้นไปมาบนยอดดอก มือหนาขย้ำสองเต้าเพื่อให้หญิงสาวได้มีน้ำหล่อลื่น
" อย่าเกร็งออมสิน ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ "
และเหมือนว่าสิ่งที่เขานั้นจะได้ผล ออมสินกัดปากซี๊ดเมื่อเจษฎาขบเม้นที่หน้าอก หญิงสาวค่อยๆ ปล่อยจะโพกลงให้กลีบกุหลาบคลอบแก่นกายชายหนุ่มอีกครั้ง
" อ๊าาา...เจษฎาจำตอน..ที่เราเจอกันครั้งแรกได้มั้ย "
เชิ่ดหน้าขึ้นขยับสะโพกขึ้นลงบนตัวชายหนุ่ม
" ครั้งแรกเหรอ...อืมมม.. เมื่อไหร่กันนะ "
" ครั้งแรกที่เราเจอกัน เมื่อตอนหกปีที่แล้ว
เจษฎาเคยเชื่อเรื่องพรมลิขิตมั้ย "
ชายหนุ่มเงียบลง
" อ๊ะๆๆๆ ..วันนั้น...วันที่เราเจอเจษฎาครั้งแรก
เราก็รู้เลยว่า..
คนนี้นี่แหละคือคนที่เราชอบ
คนนี้นี่แหละคือคนที่พระเข้าสรรค์สร้างมาให้คู่กับเรา
คนนี่คือรักแท้ตลอดกาลของเรา "
....ตอนนี้เขาทั้งคู่อยู่ในท่าที่เจษฎานั่งใบหน้าซุกที่หน้าอกหญิงสาวโดยที่ร่างบางกำลังนั่งคล่อมและขย่มแก่นกายไปมา....
" ฟังดูน่าประทับใจ... กูก็อยากจะจำได้เหมือนกัน ..ความรู้สึกกับรักครั้งแรก อยากจะจำมันให้ได้ "
" ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเจษฎา ถ้าเจษฎาอยากจำ เจษฎาก็จะจำมันได้...แต่ก็ต้องจำแค่เรื่องที่จดจำนะ "
เสียงร่างกายกระทบกันดังอื้ออึงไปทั่วห้องนอนผสมผสานเสียงครางทุ้มต่ำกับเสียงครางหวาน
" ซี้ดดดด อาาาห์.... ขึ้นสุด...ลงสุด แบบนั้น ที่รัก "
" อ๊าาาา เจษ..ฏา เรียกเรา..ที่รักหรอ "
ส่งผลให้อุณหภูมิรอบข้างร้อนขึ้นมากะทันหัน เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาตามขมับของชายหนุ่มเหงื่อหลายเม็ดโผล่ขึ้นตามแผ่นหลังหญิงสาวที่เร่งความเร็วสะโพกขึ้นลงบนกลางร่างของเจษฎาไม่ยั้งทำให้หน้าอกเต่งตึงกระเด้งขึ้นลงตามจังหวะการกระแทก
เมื่อเจษฎาเห็นหน้าอกออมสินกระเด้งไปมาต่อหน้ายิ่งทำให้ภาพตรงหน้าช่างดูสวยงามเกินบรรยาย เขาหลุดเลียริมฝีปากไปมา
......ภรรยาในอนาคตเขาช่างสวยงามไร้ที่ติ.....
" อืมมมม..ที่รัก...ที่รักคนสวย "
" อ๊ะๆๆๆๆ เจษฎาเรียกแบบนั้น
เราก็ตายแย่สิ...อื๊อๆๆ "
ชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียเต้าทั้งสองข้างละเลงมันไปมา มือหนาจับที่สะโพกออมสินอีกครั้งเมื่อความเร็วเริ่มแผ่วลง
หนนี้ชายหนุ่มนอนลงแนบไปกับพื้น แล้วให้ออมสินนั่งคล่อมอยู่ท่าเดิม
" มึงจะตายไม่ได้ ถ้ากูไม่ให้ตาย "
เจษฎาชันขาขึ้นให้หญิงสาวได้จับที่เขาาทั้งสองข้างของเขาเพื่ออิงเอาไว้อย่างรู้งาน
" เราไม่ตายหรอก ...ไม่ให้เจษฎาตายด้วย อ๊าาาาาาา... "
ชายหนุ่มเมื่อเห็นออมสินจับที่เข่าทั้งสองข้างของตนเพื่อค้ำไว้แล้ว เขาจึงจัดการจับแก่นกายจ่อที่กลีบกุหลาบออมสิน และจับสะโพกหญิงสาวให้นั่งลงมา
....ส่วนที่เหลือให้เป็นหน้าที่เขาเอง....
" อ๊ะ...ท่านี้...อ๊ะๆๆๆๆๆ "
เจษฎาเด้งสะโพกตนเองขึ้นกระแทกเข้าไปในตัวหญิงสาวรัวๆ
" อืมมม...สวยครับ..ที่รัก "
เสียงต่ำหอบครางไม่หยุดเมื่อความปั่นป่วนทวีความรุนแรงมากขึ้น
" เจษฎา...ที่รักของเรา..เรียกเราที่รักทั้งคืนเลยนะ "
" เอวดีนะครับที่รัก...เอามันส์นะครับ
...ที่รัก
ตรงนั้นสวย นะครับที่รัก "
" อ๊ะๆๆๆๆ ของเจษฎาทำเอาของเราเจ็บไปหมด อ๊าาๆๆๆ "
จัดให้ตามคำขอ เจษฎาเรียกหญิงสาวว่าที่รักให้ไม่หยุด เขากระแทกใส่หญิงสาวไม่ยั้ง บทเพลงรักบรรเลงด้วยความเร่าร้อน อยู่ใต้แสงจันทร์ ภาพตรงหน้าสำหรับชายหนุ่มคือออมสินนั่งทับบนตัวเขาโดยที่เขาคือคนกระเด้งสะโพก เสียงตึบตับดังสนั่นกว่าเก่า หน้าอกหญิงสาวสั่นสะท้าน
มือหนาเจษฎาจับเอวออมสินกระแทกช่องรักจนสุดแรง
" เจษ...อ๊ะๆๆๆๆๆ เดี๋ยวเถอะ— อ๊าาาา ดูดตรงนั้นแรงๆ เลย ร่างกายเราเป็นของเจษฎา เป็นของเจษฎาคนเดียว เจษฎาใช้ได้เต็มที่เลย "
ชายหนุ่มยกตัวขึ้นอีกรอบตวัดปลายลิ้นไปทั่วลำคอหญิงสาว เขาดูดเม้มไปทั่วฝากฝังรอยรักที่มิอาจห้ามปรามได้
" มึงเป็นของกูคนเดียว "
ดูดเม้มฝังรอยรักว่าเธอคนนี้คือของเขาตามร่างกายหลายจุด
" ปากก็ของกู " ตั้งแต่ริมฝีปากหญิงสาว
" คอก็ของกู " ลำคอระหงส์
" ตรงนี้ก็ของกู " หน้าอกอันสวยงาม
" ตรงนั้นก็ของกู " ชายหนุ่มหุบสายตาลงต่เขาหมายถึงกลีบกุหลายสีสวย
และสิ่งสุดท้าย เขาแนบใบหน้าข้างหนึ่งตนเองชิดกับหน้าอกด้านซ้ายของหญิงสาว เสียงหัวใจของออมสินดังไปทั่วในใจ หญิงสาวใบหน้าขึ้นสีแดงหัวใจพองโต เจษฎาช่างอบอุ่นเสียเหลือเกิน
" หัวใจมึง ..ก็เป็นของกูด้วย "
" อ๊ะๆๆๆ เจษฎา..เรารักเจษฎาที่สุดในโลกเลย... แต่ตอนนี้..อ๊ะๆๆๆ เราจะไม่ไหวแล้ว..เราจะแตกอีกแล้ว "
มือบางสองข้างคล้องคอเจษฎาเอาไว้หญิงสาวไม่ปล่อยให้คนรักเด้งสะโพกขึ้นอยู่ฝ่ายเดียวออมสินยกสะโพกตนเองขึ้นบ้างจากนั้นจึงปล่อยลงมา
" อาาาห์ ... อยากรู้อย่างนึง จะตอบกูได้รึเปล่า "
" ว่ามาเลย..อ๊าาา เจษฎา "
" เมื่อก่อนที่เราเคยรักกัน...แล้วมึงกับกู เป็นครั้งแรกของกันและกัน รึเปล่า "
ชายหนุ่มหัวใจเต้นระรัวเขาคาดหวังกับคำตอบของหญิงสาว อดีตที่เขาจำมันไม่ได้ซักอย่าง แต่บัดนี้เขาต้องการรู้มัน..แค่เพียงเศษเสี้ยวเดียวก็ยังดี
" เจษฎาคือครั้งแรกของเรา
....
และเราก็คือครั้งแรกของเจษฎา "
ประกบริมฝีปากลงบนปากของชายหนุ่มในขณะที่สะโพกยังคงทำหน้าที่ได้ดี บทรักในยามราตรีประโยคที่ทำให้ชายหนุ่มราวกับรู้สึกว่าโลกทั้งใบทีบุคคลที่เห็นการมีอยู่ของเขา เขาจุมพิตรักแท้ด้วยการดูดริมฝีปากฝ่ายตรงข้าม
ภาพความทรงจำของออมสินเหมือนกับไหลผ่านทางความรู้สึก
.....เจษฎา.....
เสียงหวานหวนขึ้นมา เด็กสาวในชุดนักเรียนแสนสวย ยืนยิ้มให้เขาสุดปลายทางความทรงจำ
นั่นคือออมสินในอดีต หญิงสาวที่ดูร่าเริงและสายตาแห่งความรัก ...เธอมีตัวตนอยู่ในความทรงจำเขาจริง
......ความรักในความทรงจำ....
เขาและเธอดำเนินบทรักทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยการขย่มกายมอบความสุขสมให้ร่างสูงจนตัวเองเริ่มทนไม่ไหวเสียเองเลยเผลออ้าปากครางเสียงดังลั่น
" อ๊ะๆๆๆ อื๊อออ...เราจะ..จะแตก..อ๊าาา
" อาาาห์ แตกเลยครับ..ที่รัก.."
กรีดร้องสุดเสียงเมื่อความทรมานสลายไปเหลือเพียงแต่ความสุข ร่างกายเบาดุจใบไม้ปลิวละล่องตามลม หญิงสาวหมดแรงทิ้งตัวลงไปกอดชายหนุ่มด้วยความอ่อนเพลีย
" อ๊าาาา เรา..อึก เราแตกแล้ว...แตกอีกรอบแล้วเจษฎา ..อ๊ะ "
" อืมมม ออมสิน ...แน่น..ดีไปหมด "
" อ๊าาาาาาา "
ช่องแคบนั่นกำลังขมิบรัดแก่นกายของชายหนุ่มอย่างรุนแรงอันเป็นผลมาจากการที่เธอเพิ่งเสร็จไปไม่นาน ทำให้วงแขนล่ำโอบกอดร่างบางแล้วสั่งสะโพกแกร่งให้กระเด้งขึ้นส่งท่อนเนื้อกระหน่ำแทงเข้าไปเพื่อช่วยให้ตัวเองถึงฝั่งฝันเช่นเดียวกับผู้หญิงที่กอดเขา
" อาาาาห์ กูก็แตก..แตกในตัวมึงแล้วออมสิน "
เพียงอึดใจเดียว ความหน่วงบริเวณช่วงล่างทั้งหมดก็เปลี่ยนมาเป็นความรู้สึกดีที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยในชีวิตเพราะครั้งนี้ความรู้สึกดีล้วนแฝงความรักอยู่ด้วย
และความรู้สึกดีของร่างสูงนั้นก็ถูกส่งผ่านมากับความอุ่นร้อนให้ร่างบางรับรู้
...เขาปล่อยน้ำรักไว้ข้างในตัวหญิงสาว...
ชักแก่นกายออกมาพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุ่นไหลตามช่องทางรักของออมสิน
ออมสินยังคงกระตุกส่วนล่างไปมา เจษฎามองน้ำสีขุ่นตนเอง เขาช่างชอบภาพตรงหน้าในครานี้เสียเกินทน เห็นดังนั้นเขาจึงอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาว
" กรี๊ดดดด...เจษฎา! "
ทำเอาออมสินกรี๊ดขึ้นด้วยความตกใจเมื่อร่างตนและเขากำลังแตะพื้นน้ำ
เจษฎาอุ้มออมสินเดินลงน้ำช้าๆง เนื้อตัวหญิงสาวที่ก่อนหน้าชุ่มไปด้วยน้ำรักแต่บัดนี้กลับชุ่มไปด้วยน้ำจากในสระ ผมหญิงสาวและชายหนุ่มเปียกช่างทำให้เขาทั้งคู่เป็นคู่รักที่น่ามองในครานี้เสียจริง
" เจษฎาแกล้งเราหรอ นี่แน่ะ! "
ออมสินจับที่แขนเจษฎาเอาไว้ทั้งสองข้างด้วยความที่เพิ่งเสร็จจากน้ำเมื่อกี้ทำให้เข่าอ่อนระทวย แต่มือหญิงสาวกลับสาดน้ำใส่ใบหน้าชายหนุ่มที่บังอาจมาแกล้งตน
" ดื้อนักนะที่ผ่านมา ...ดื้อมาก
ที่ไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับกู คนดื้อ " เจษฎาพูด
" ไม่อยากให้เราดื้อก็กำราบเราสิ "
" ดื้อแบบนี้กำราบไม่ลงแล้วมั้ง "
หญิงสาวอมยิ้ม เขาทั้งคู่ยืนมองหน้ากันในน้ำ แสงไฟจากในน้ำกระทบเปลือกดวงตาทั้งสองข้าง แสงจากดวงดาวส่องเข้าที่ร่างกายเปลือยปลายของคู่รักคู่นี้ในยามราตรี
" ที่กูบอกว่าไม่ให้มึงตาย ถ้ากูไม่อนุญาติ .. กูพูดจริง "
เจษฎาเอ่ยขึ้น
" เราก็เหมือนกัน ..เราจะไม่ให้เจษฎาตาย ..ในอีก2วันข้างหน้า ถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้น..เรามีอะไรอยากถามเจษฎา "
" ว่าไงครับ "
" ถ้าเกิดว่าเราหายไป ..เจษฎาจะอยู่ได้ไหม "
" ถามทำไม เป็นอะไร? "
" เราแค่อยากรู้เฉยๆ "
เสียงสั่นเครือหญิงสาวทำเอาหัวใจชายหนุ่มกระตุกวาบ ชายหนุ่มเงียบลงปล่อยให้ความเงียบปกคลุมความรู้สึก นี่ไม่ใช่หนึ่งในซีนเศร้า หากแต่หัวใจเขาและเธอกำลังประสานเพื่อแลกความรู้สึกกันและกัน ทำไมมันดูเจ็บปวด แต่แฝงไปด้วยความรักกันล่ะ?
ออมสินกำลังกลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตสินะ
มือหนาชายหนุ่มยกขึ้นมาจับศรีษะหญิงสาวลูบมันไปมา
" ไม่มีวัน..
ถ้ามีใครต้องตาย กูขอเป็นคนตายก่อนแล้วกัน "
" เจษฎาไม่พูดแบบนี้ เราบอกแล้วไง ว่าเราจะไม่ให้เจษฎาตาย "
" ในตอนนี้...ถ้าไม่มีมึง ..กูอยู่ไม่ได้แล้วออมสิน
เพราะฉะนั้น
ห้ามตายไปจากกู "
" ถ้างั้น..หลังจบเกมส์นี้เราหายไปพร้อมกันทั้งคู่ดีมั้ย "
"..."
" ไม่สิ เราหนีไปด้วยกันกับเจษฎาตอนนี้เลยดีไหม ไปในที่ไกลแสนไกล ที่ที่ไม่มีใครหาเราเจอ ไม่มีใครทำร้ายเราได้ ให้หัวใจของเจษฎาได้เก็บเอาไว้ ไม่ให้ใครมาทำลาย ให้เจษฎามีความสุข เราไม่อยากเห็นเจษฎาเป็นอะไร ไม่อยากให้เจษฎาเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว"
ออมสินพูดออกมาต่อหน้าเจษฎา ร่างบางพูดด้วยท่าทางเร่งรีบอยากใช้ชีวิตกับเจษฎาเต็มที ที่ผ่านมาเขาและเธอคลาดกันไปมาอยู่หลายต่อหลายครั้ง แต่ครั้งนี้เจษฎาจะไม่คลาดกับออมสินอีกต่อไป
"ไม่ต้องห่วง มีมึงอยู่ กูไม่เจ็บปวดอะไรอีกแล้ว
และมีกูอยู่ จะไม่มึงใครทำอะไรมึงได้อีก "
มือหนาชายหนุ่มลูบหลังออมสินที่ผีเสื้อตัวนั้นเป็นรอยสักทับที่แผล เจษฎารู้ดีว่าออมสินเคยโดนทำร้ายที่แผลนั้นและผีเสื้อคือสิ่งทับความเจ็บปวด
บทรักเขาและเธอดำเนินไปตามเวลาในยามแสงจันทร์และดวงดาวยังส่องสว่าง ตามคำสัญญาเพื่อให้บทรักดำเนินไปถึงตอนเช้า ชายหนุ่มอุ้มออสินให้ลอยบนน้ำเกี่ยวขาของหญิงสาวไว้ที่เอวของตน
ให้หญิงสาวใช้มือคล้องคอตน เขาสอดใส่แก่นกายเข้าไปที่ช่องทางหญิงสาวภายใต้น้ำในสระ
" อ๊าาาาา....เราชอบแบบนี้จังเจษฎา มันเย็นมากเลย..เรากับเจษฎาไม่เคยทำมาก่อน.. "
" ใครที่ทำให้มึงเป็นแผลตรงนี้ กูจะฉีกเนื้อมันเป็นชิ้นๆให้มันเจ็บยิ่งกว่าทำคนที่กูรัก "
เขาพูดออกมาในใจใช้มือเอื้อมไปลูบด้านหลังแผลของหญิงสาวที่มีผีเสื้อสักทับรอยแผล ชายหนุ่มคิดถึงแต่ชื่อของบุคคลที่เป็น 01 ความร้อนรุ่ม ความโกรธ ความแค้น เขาจะหาตัวมันให้เจอ และฆ่ามันซะ
....มันไม่มีสิทธิ์มาทำคนรักของเขา....มันไม่มีสิทธิ์เทียบเท่ากู และมันไม่สิทธิ์คิดเล่นเกมส์นี้กับกู....
" เราอยากหนีจากโลกนี้ไวไวจัง ..อยากอยู่กับเจษฎาแค่สองคน เราสองคนจะแต่งงานกัน ...ย้ายไปอยู่ด้วยกัน สร้างครอบครัวเล็กๆ "
" อยากมีลูกเหรอครับ "
" อยากมีสิ เรามีลูกกันซักสองคนนะ ให้ผู้ชายเป็นคนโต ผู้หญิงเป็นคนเล็ก ...เราจะสร้างบ้านหลังใหญ่ๆ กำแพงสูงๆ สร้างให้ไกลจากที่ที่เราเคยอยู่ ให้กำแพงขังเรากับเจษฎาไว้ในนี้ ไม่ให้ใครตามหาเจอเลย "
หญิงสาววาดฝันทำท่าวาดไปมาบนท้องฟ้า คนตรงหน้ากำลังมีความสุข ดวงตาเป็นประกาย แต่กลับเสียงสั่นระทม คำพูดออมสินช่างดูเพ้อฝัน แต่หากความรู้สึกเจษฎารู้สึกว่าเขาและเธอจะทำมันอย่างนี้ได้จริง
" โลกทั้งใบของเรา มีแค่เจษฎา "
" หลังจบเกมส์นี้นะ...หลังจบเกมส์นี้
...เราหนีไปอยู่กันสองคน "
" อื้อ สัญญานะเจษฎา "
" สัญญาครับ "
จับมือบางออมสินขึ้นมา เขาจุมพิตลงบนนิ้วมือที่มีแหวนเพชรสวมเอาไว้เป็นคำสัญญา
ดวงดาวส่องสว่าง
พระจันทร์โอบล้มดวงดาว
" จูบนี้ ขอให้กูจดจำมึงได้ตลอดไป "
ความบริสุทธิ์ในใจเจษฎา ที่ไม่มีใครเคยหาเจอ
หัวใจของเจษฎาที่ไม่เคยถูกค้นพบ
ประกบริมฝีปากลงบนปากบางอย่างอ่อนโยน
ดวงจันทร์ประทับดวงดาว
แสงจันทร์ทราโอบล้อมดวงดาว เปรียบเสมือนเขาและเธอที่อยู่เคียงคู่กันตลอดไป
หากวันใดดวงดาวไร้ซึ่งจันทร์ทรา
ดวงดาวดวงนั้นคงดับสูญไป
" อ๊าาาาา เจษฎาของเรา...เจษฎา "
" อาาาห์ ...ออมสิน... "
และหากดวงจันทร์ทราไม่มีดวงดาวคอยอยู่ข้างกาย
ดวงจันทร์ก็ไม่มีวันที่ใครคนใดจะได้พบเจอมัน
รักแท้ชั่วนิรันดิร์
" เจษฎา เรามีคำสัญญาข้อสุดท้าย "
" ครับ " บทรักดำเนินท่ามกลางคำสัญญาประโยคสุดท้ายจากดวงดาว
" ในวันสุดท้าย 01...เราจะเป็นคนฆ่ามันเอง "
รักเพียงคนเดียว
เพียงเขาและเธอ
จวบจนบริบูรณ์
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น