‘ขอโทษแล้วกัน’
‘แต่กูเสียมันไปไม่ได้แล้ว’
‘มันเป็นของกู ...และจะเป็นตลอดไป’
...มึงจำไว้....
ผมมองโทรศัพท์สลับกับคนที่นอนคดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเหมือนกับแมว กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่รีสอร์ทบวกกับแอร์เย็นๆ และฤทธิ์แอลกอฮอล์ในตัวผมที่กำลังพลุ่งพล่าน
...อืม...ปลุกดีมั้ยวะ...
ชายหนุ่มค่อยๆขยับตัวเข้าไปใกล้ก่อนจะใช้สองมือจับเข้าที่คอเสื้อของหญิงสาว แต่สายตาเจ้ากรรมมันดันเห็นรอยสีแดงขึ้นสีตรงคอ เลือดในตัวของเขาก็พลุ่งะล่านขึ้นมาทันที
......สรุปมึงเอากันหรือยังไม่ได้เอากัน? แล้วไอ้เหี้ยตี๋ ไอ้สัส....
เขาจัดดารดระชากคอเสื้ออย่างแรงเพื่อให้เห็นรอยที่ชัดเจน ..ชัดเจน รอยดูดชัดเจน
“ยงจิน!!!!”
“รอยที่คอคือไร?”
ฮารัมเบิกตาโพลงขึ้นก่อนจะพูดชื่อคนตรงหน้าออกมา หญิงสาวตกใจคือหนึ่งยงจินไม่น่ากลับมาหาแล้วแท้ๆ แล้วสองเขาดันกระชากคอเสื้อขอวเธอตอนหลับอีก และสาม..รอยที่คอคือของตี๋
...ตอบไงดีวะ...
“ได้..ไม่ตอบก็ไม่ตอบ”
“เดี๋ยวเช็คของกันหน่อย”
“หมายความว่าไง!?”
ยงจินไม่ได้ตอบอะไร ชายหนุ่มในใจตอนนี้ร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก คงพราะเมาบวกกับโมโห เขาจัดการจับที่เสื้อของหญิงสาวกระชากขึ้นเพื่อให้มันหลุดออกมาอย่างง่ายดาย ก่อนจะเปลี่ยนมาดระชากกางเกงออกแล้วเขวี้ยงไปยังหน้าห้อง
“ยงจิน!! เป็นบ้าไร!?”
“ทำไม? หรือมึงทำกับมันไปรอบนึงแล้วเลยเหนื่อย?”
“อะไร อย่ามาพูดทุเรศ... ยง! หยุดเลย มึงเมาแล้วนะ!”
ตะโกนเรียกชื่อของชายหนุ่มอีกรอบเมื่อเขาโน้มตัวลงมาสูดดมความหอมหวานที่ซอกคอ ชายกนุ่มขึ้นคร่อมก่อนจะใช้สองมือคลึงแขนหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ดิ้น สันจมูกไล้ไปตามกรอบหน้า ริมฝีปากไล้ไปตามซอกคอ
“หยุด..ทำแบบนี้นะยงจิน..อืมมม”
ยงจินไม่ตอบอะไรเขาจัดการดูดเม้มไปที่ลำคอจนเกิดสีแดงทับรอยของผู้ชายก่อนหน้านี้ ก่อนจะยิ้มให้กับผลงานตัวเอง
“อ่า...เจ็บ”
ยังไม่พอแค่นั้นเขาเลื่อนใบหน้าลงมาตรงหน้าท้องแล้วดูดเม้นจนเกิดสีอีกรอย ฮารัมหดเกร็งหน้าท้องด้วยความเจ็บและเสียวซ่านไปทั่วร่างกาย
“ของกู”
ยงจินเอ่ยแค่นั้นชายหนุ่มจับขาของหญิงสาวให้แยกออกจากกัน ก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปยังกลีบกุหลาบภายใต้ชั้นในที่อยู่ด้านล่าง ฮารัมเผลอไผลไปกับสัมผัสรักของชายหนุ่มจนเผลออ้าขาออกตาม
“ยะ..ยง...อ่าห์..มึงกลับมาหากูแล้วเหรอ”
“แล้วที่กูทำอยู่มันยังไม่ชัดอีกรึไง”
“....”
“เออ กูกลับมาหามึงแล้ว”
พูดแค่นั้นจบฮารัมเม้มปากด้วยความเขินอาย เขาจัดการถอดชั้นในด้านล่างที่ปกคลุมกลีบกุหลาบให้หลุดออกไป มือขวาใช้นิ้วจับไปที่ส่วนรักของหญิงสาวก่อนจะพบว่าเริ่มมีน้ำหวานออกมาจากโพรงรัก เขาใช้นิ้วข้างหนึ่งแตะมันแล้วค่อยๆสอดเข้าไปเล็กน้อย
“ยะอย่า...ยงจิน...”
“อย่าไร อย่าหยุด? อ่อได้”
นิ้วที่กำลังแหวกช่องกลางระหว่างโพรงหยุดลง เขาส่งลิ้นร้อนเข้าไปที่ช่องรักทำให้หญิงสาวหดเกร็งกน้าท้องที่ครั้งหนึ่ง มือของฮารัมจิกเข้าไปที่มือของยงจิน ยิ่งฮารัมจิกแรงเท่าไหร่เขายิ่งใช้ลิ้นรุนแรงเท่านั้น หญิงสาวอ้าขาให้ออกห่างจากกันมากขึ้น ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าการตอบรับของหญิงสาวตอนนี้ไม่ใช่การต่อต้านอีกต่อไป
...แต่มันคือการสมยอม...
เขาปล่อยมือจากการเกาะกุมข้อมือของหญิงสาวไว้ แล้วเลื่อนมาปลดตะขอเสื้อในมือเดียว แต่ใบหน้ายังคงจ่อไปที่ส่วนล่าง ..และลิ้นร้อนยังคำทำหน้าที่ของมันต่อไป
“อาาห์...ยง..ยงจิน”
เสียงครางของฮารัมดังไปทั่วห้อง เสียงนี้ที่เขาไม่ได้ยินมาแสนนาน...โคตรคิดถึง
“เสียว..”
ฮารัมบอกอีกครั้งในขณะที่ยงจินปลดตะขอเสื้อในสำเร็จ เขาใช้สองมือคลึงส่วนบนสองข้างไปมา
“ใหญ่ขึ้นเปล่าวะ”
“อิยง!”
ยงจินถอนลิ้นออกจากกลีบดอกกุกลาบแสนสวยแล้วยันตัวขึ้นมาคล่อมแบบเดิม คราวนี้เขาจัดการถอดเสื้อตัวเองออก จนเผยให้เห็นซิกแพ็ค ฮารัมมองค้างจนทำให้ยงจินดีดหน้าผากไปครั้งหนึ่ง
“มองไร”
“อะไร”
“ก็เห็นว่ามอง”
“หลงตัวเอง”
“งั้นเหรอ..”
เขาจัดการก้มลงไปไซร้ที่สองยอดดอกบัวมือหนาบีบมันจนแทบจะแหลกทาคือ ..ยงจินเป็นคนรุนแรง
ชายหนุ่มส่งลิ้นไล่ไปตามเนินอก และลงมายังยอดดอก เขาดูดเม้มจนมันเกิดสี มือข้างหนึ่งของเขาเลื่อนลงมาที่กลีบกุหลาบอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ชายหนุ่มใช้นิ้วกลางข้างขวาสอดเข้าไปช้าๆในโพลงที่คับแคบ
“ยง...”
“มันไม่เจ็บหรอก..ไม่มีเล็บ”
“...”
“อ๊ะ...อื้อ...” หลุดเสียงครางหวานเมื่อนิ้วยาวกวาดไปทั่วในโพรงกลีบดอกไม้แล้วขยับเข้าออกอย่างไม่ปราณี ....
..........ยงจินรุนแรงจริงๆนั่นแหละ....
“อีกสักสองนิ้วนะ”
ส่งนิ้วที่สองและสามตามเข้าไปจนหญิงสาวต้องอ้าขาออกให้กว้างขึ้น ร่างบางลืมตัวเผลอโยกส่วนอ่อนไหวที่โดนจาบจ้วงไปตามจังหวะของนิ้วมือยาวช้าๆ
“ยง...อ๊ะ...ฉัน...” หญิงสาวหายใจถี่สูดปากแล้วทิ้งหัวลงหมอนแบบเชยคางขึ้น มือเล็กวางลงบนมือใหญ่บริเวณหน้าท้องของตนก่อนจะจิกลงไปอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์ ส่วนยงจินเองที่ชินเสียแล้วกับความเจ็บจากรอยเล็บที่ร่างบางชอบฝากไว้ให้ เพราะเมื่อไหร่ที่เธอเริ่มจะทนไม่ไหวก็มักจะฝากรอยแผลจากเล็บเอาไว้เสมอ ยงจินจึงหยุดเร้าอารมณ์ร่างบางด้วยนิ้วแล้วดันผู้หญิงน่ารักให้เข้าหาตัว
เขาเลื่อนใบหน้าไปที่กลีบกุหลาบอีกครั้ง คราวนี้ชายหนุ่มจับขาแยกและแหวกโพรงรักออกให้เห็นชัดกว่าเดิม
“พอแล้ว...ไม่ต้องทำแบบนั้นแล—“
“พออะไร กูรูัว่ามึงชอบ”
“อ๊าห์...”
ถึงแม้จะร้องห้ามแต่ก็เผลอตัวแอ่นกลีบดอกไม้ให้ชายหนุ่มได้ลิ้มรสอย่างเต็มที่ มือเรียวเล็กขยุ้มหัวยงจินเอาไว้ด้วยอารมณ์ที่พุ่งพล่านเมื่อเขาตวัดลิ้นเขี่ยเม็ดพลอยภายในกลีบแรกแย้มที่ชุ่มไปด้วยของเหลวหวานหอมรสชาติอร่อย
เงยหน้าขึ้นมาบอกเล็กน้อยก่อนจะเลียที่ส่วนเดิมของหญิงสาวแล้วดูดกลืนของเหลวเหนียวที่ไหลเยิ้มออกมา ลิ้นหนาดุนดันเข้าไปในโพรงแคบที่ฉ่ำไปด้วยน้ำลายอยู่แบบนั้นราวกับว่ามันเป็นของหวานเลอค่า ขณะที่มือหนาไม่ลืมที่จะเร้าอารมณ์ตัวเองเหมือนกันด้วยการขยำเบาๆเข้าไปที่แก่นกายของตนเองภายใต้กางเกง
....กางเกงกูเริ่มคับแล้วตอนนี้...มังกรผงาด..
“อ๊า...ยงจิน กูจะไม่ไหว..แล้ว...อื๊อ”
ลิ้นหนาที่กำลังแทรกผ่านช่องทางคับแคบของฮารัมกลับหยุดทันทีเมื่อได้ยินว่าผู้หญิงคนนี้กำลังจะปลดปล่อย
เขาจัดการหยิบกระเป๋าตังค์ออกจากกางเกงแล้วหาสิ่งที่ต้องพกติดตัวตลอด
“ หายไปไหนวะ”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วแน่นเมื่อสิ่งของที่ว่านั่นหาไม่เจอ เขาหาซองถุงยางอนามัยทั่วกระเป๋าก่อนจะนึกขึ้นได้..
...อ่อ...กูมีสำรอง...
“รอแปป”
ยงจินลุกขึ้นไปที่แจ็คเก็ตตนที่วางพาดไว้ตั้งแต่เข้ามาในห้อง ..กระเป๋าเสื้อ...เขาหยิบซองถุงยางออกมา ก่อนจะมองใบหน้าของฮารัมที่กำลังขึ้นสี...ไม่ได้เห็นแบบนี้ตั้งนาน ...คิดถึงชะมัด
“ยงจิน”
หญิงสาวร้องเรียกแต่เขาไม่ได่ตอบอะไร ชายหนุ่มยืนอยู่ปลายเตียงแล้วถอดกางเกงยีนส์ราคาแพงออกก่อนจะพาดมันไว้ที่เดียวกับแจ็คเก็ต ทั้งตัวเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวโปรด เขาคลานเข่าขึ้นมาบนเตียงแล้วถอดกางเกงออกก่อนจะเขวี้ยงมันไว้ข้างเตียง สองมือจัดการฉีกซองออกแล้วสวมมันเข้าไปที่แก่นกายของตนเอง
“ทำนะ”
หญิงสาวไม่ตอบอะไร เป็นอันว่าทำ เขาแหวกขาฮารัมออกช้าไ ดวงตาบนใบหน้าสวยช่างหวานเยิ้ม ใบหน้าที่แดงก่ำยิ่งเพิ่มอารมณ์ของชายหนุ่มเป็นอย่างดี เขาโน้มตัวลงประกบริมฝีปากช้าๆ เพื่อให้หญิงสาวไม่เกร็งมากนะ ปสกสัมผัสจูบกันอย่างเร่าร้อน แต่มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มค่อยๆรูดแก่นกายไปมา แล้วยัดเยียดความเป็นชายเข้าไปที่โพรงรักอันคับแคบ
“อื๊ออ...”
“อย่าเกร็ง”
“ยงจิน....เจ็บ..อ๊า...อาห์...” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นรับความเจ็บจากยงจิย มือเรียวกดเล็บหนักๆลงไปที่กล้ามแขนแข็งแรงจนเกิดแผลลึกเพื่อระบายความทรมานที่ชายหนุ่มใส่เข้ามาอย่างแรง
“เดี๋ยวก็หายเจ็บ”
ยกยิ้มเจ้าเล่ห์มองร่างบางที่หลับตาแน่นแล้วค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆเพื่อให้ร่างบางปรับสภาพตามได้
“...เสียว...อาห์...”
เสียงหวานครางระงมลั่นห้องจนยงจินต้องประกบปากร่างบางอีกครั้งเพราะกลัวว่าคนข้างนอกจะได้ยิน ลิ้นหนาถูกส่งเข้าไปอีกครั้ง สองลิ้นนัวเนียพันกันดึงดูดจนเกิดเสียงชวนวาบหวิวที่พาให้เกิดอารมณ์จนยากที่จะระงับเอาไว้ ในขณะที่ชายหนุ่มยังคงขยับแท่งรักเข้าออกตามจังหวะต่อไป
“อืม...แน่น...เหมือนเดิม...เลย”
ยงจินไม่ได้ที่จะครางออกมาบ้างเมื่อฮารัมตอดรับส่วนแข็งขืนของเขาจนแทบจะคลั่งตาย มือหนาจึงจัดการยกขาข้างหนึ่งของร่างบางให้ช่องทางรักอ้าออกกว้างๆเพราะตอนนี้มันรัดแน่นเกินไปแล้ว
“อาห์...อ๊า...”
“แบบนั้น...ฮารัม...อืม”
“อ๊ะ...ยง เร็ว...หน่อย...ซี๊ด” มือเรียวสองข้างเอื้อมมาเกี่ยวลำคอของร่างสูงเพื่อหาสิ่งยึดเกาะจากแรงกระแทกที่เริ่มจะแรงและเร็วขึ้น ร่างบางลืมตาเล็กน้อยเพื่อมองหน้าผู้ชายด้านบนที่กำลังมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามขมับและแผงอกน่าดึงดูด สองมือหญิงสาวเลื่อนมาจับที่ซิกแพคชายหนุ่มช้าๆ ตามตัวของชายหนุ่มเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ
....ไม่อยากจะพูดเลยแต่ว่า...หล่อจังวะ...
“อืมมม...คิดถึง...กูคิดถึงมึงมาก ฮารัม”
เป็นครั้งแรกที่ยงจินพูดออกมาจากปากตนเองทำให้หญิงสาวเกิดอาการเขินอายขึ้นอีกครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็ยังรัวแก่นกายไม่หยุด ทั้งแรงและเร็วข้น เร็วขึ้นอีก..
“กูก็..คิดถึง”
ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ยากจะอธิบายมันทำให้ทั้งสองคนแทบจะไม่อยากหยุดบทรักที่ร้อนแรงนี้เลย สองกายขยับตัวตามจังหวะที่ประสานสอดรับกันได้ดี เสียงครางดังระงมเพื่อเร้าอารมณ์ให้กันและกัน
“อืม...รัด...แบบนั้น...อาห์”
ยงจินเร่งความเร็วเมื่อร่างบางเริ่มที่จะข่วนแผ่นหลังกว้างแรงขึ้น ความเจ็บแสบนี้มันทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
“อ๊ะ...อ๊า...แรงอีก”
ร่างบางครางหวานให้กับความรู้สึกหนึบโหวงบริเวณท้องน้อย ถึงแม้ห้องนี้แอร์จะเย็นขนาดไหนแต่ที่ทั้งสองคนกำลังบรรเลงเพลงรักกลับทำให้อุณภูมิสูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
ยงจินแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองสลับกับสูดปากเป็นบางครั้งในขณะที่สายตาก็ยังคงจับจ้องไปยังใบหน้าสวยด้วยความกระสัน ร่างบางจึงทนไม่ไหวเผลอดึงลำคอของร่างสูงที่ตัวเองกำลังเกี่ยวอยู่มาประกบจูบบดคลึงอย่างไม่ชำนาญนัก
มือเรียวเล็กสอดเข้ากับกลุ่มผมของชายหนุ่มส่วนมืออีกข้างยังไม่ลืมที่จะจิกเกร็งแน่นๆเข้าที่แผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความปวดหนึบที่ช่วงล่างของตัวเอง
“อาห์...”
ชายหนุ่มเชิดหน้าอ้าปากครางในลำคออย่างสุขุมแล้วเร่งขยับแก่นกายที่เร็วอยู่แล้วให้เร็วและหนักกว่าเดิม เสียงร่างกายกระทบกันหลายครั้งจนกระทั่งเริ่มที่จะถึงจุดสูงสุด
“ยง...กูไม่ไหวจริงๆแล้ว...อ๊า...”
กระซิบเบาๆด้วยความเหนื่อยเมื่อถูกร่างสูงกระแทกย้ำเข้ามาหลายที ความรู้สึกวาบหวิวที่อยู่ในท้องน้อยกำลังจะระเบิดออกมาแบบกลั้นไม่อยู่ ร่างบางข่วนแผ่นหลังกว้างอีกรอบอย่างสุดจะทน
“ยง..อ๊าห์...จะแตก..แล้ว,
“ฮา..รัม”
“อ๊าาาา...ว่าไง...”
“อยากแตกใน”
“...”
“ถอดถุงนะ”
บอกอย่างนั้นแล้วถอนแก่นกายออกมาก่อนจะดึงถุงยางอนามัยออกก่อนจะใส่เข้าไปอีกรอบรวดเดียวแล้วกระแทกท่อนเนื้อแข็งซ้ำหนักๆอีกไม่กี่ทีก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากส่วนปลายพ่นเข้าไปเต็มช่องทางรักจนไหลเยิ้มออกมาตามเรียวขาของร่างบาง
หญิงสาวกระตุกเกร็งให้กับความรู้สึกอุ่นร้อนภายในช่องท้อง ความรู้สึกนี้มันชั่งรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด ร่างบางผ่อนลมหายใจเล็กน้อยเมื่อร่างกายเบาหวิวเหมือนล่องลอยอยู่ในสวรรค์ ในขณะที่ยงจินก็ทิ้งตัวลงกอดผู้หญิงใต้ร่างอย่างหมดแรงโดยที่ยังแช่แท่งรักเอาไว้ในช่องแคบเดิมเพื่อให้ร่างบางได้ขมิบตอดรัดต่อไปจนจบสิ้น
“...เหนื่อย”
ยงจินนอนหอบแรง เขาพูดขึ้นมาก่อนจะเลื่อนใบหน้ามาจุ้บที่แก้มแล้วลงไปนอนหอบแบบเดิม
“เจ็บ”
“เดี๋ยวทำบ่อยๆก็ไม่เจ็บ”
“อิยง!”
“ฮารัม”
“อือ ว่าไง”
ตอบกลับไปเมื่อยงจินเอื้อมมากอดตนอยู่อย่างนั้น เขาทำหน้าตาจริงจังก่อนจะพูดประโยคที่ฮารัมรอมาแสนนาน
“กลับมาคบกันป่ะ”
.
ฟินนนนนน
ตอบลบแต่งดีมาคับ
ตอบลบต่อในนิยายให้้วยครัชชชชชชชช
ตอบลบด้วย**
ลบชอบมากๆเลย แต่งดีมาก
ตอบลบฟินมาก อยากจะกรี๊ดให้ลั่นห้องเเต่กลัวเเม่ด่า
ตอบลบสุดยอดๆๆเลย😌😌
ตอบลบดีมาก
ตอบลบคือดีมาก
ตอบลบแต่งเก่งมากเลยค๊าา ชอบมากกก
ตอบลบ
ตอบลบไรท์ค่ะคือทีคำถามค่ะว่าไรท์แต่งที่ไหนและลงในทวิตเตอร์ยังไงค่ะ??
ฟินไม่ไหวแล้วแม่
ตอบลบคืออรุ่ม🌚🌝 ฟินมากกกกกก
ตอบลบแต่งดีมากเลยชอบมาก
ตอบลบชอบมากเลยค่ะ อินสุดๆ บทจะฮาก้อหัวเราะเป็นบ้าเลยอ่ะ ดราม่ามาทีนี่เก็บเสียงหัวเราะเเทบไม่ทัน เจ็บที่อกข้างซ้ายสุดๆไปเลยอ่ะ ชอบมากค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งเเรก เห็นนิยายติดอันดับ มาราธอนมาก 6 ชม.เพิ่งถึงตอนนี้ 😌😌 เขินมั่กๆอ่า😳😳.บิดตัวไปมา
ตอบลบอรุ่มม🌚
ตอบลบกรี๊ดดดดดดชั้นอ่านบทชายรักหญิงเรื่องแรกเลยนะ อรุ่มมมม
ตอบลบ😳😳😳
ตอบลบอ้ากกกก😳
ตอบลบ
ตอบลบอ่านกี่รอบก็ดี
ตอบลบ